Η αρθροπάθεια (οστεοαρθρίτιδα ή παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα (DOA) ή παραμορφωμένη αρθροπάθεια) είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων, στην οποία ο αρθρικός χόνδρος επηρεάζεται στα αρχικά στάδια, στη συνέχεια περιλαμβάνονται οι γύρω μυς, οι σύνδεσμοι, τα νεύρα και επίσης οστικός ιστός παθολογική διαδικασία.
Η αρθροπάθεια είναι μια ασθένεια που αναπτύσσεται για διάφορους λόγους. Αυτές περιλαμβάνουν μεταβολικές διαταραχές, τραύμα, δηλητηρίαση κ. λπ.
Οι ασθενείς συνήθως αποκαλούν «αρθροπάθεια» οποιαδήποτε ασθένεια των αρθρώσεων στην οποία παρατηρείται πόνος, περιορισμός της κινητικότητας και άλλη δυσφορία στην περιοχή μιας ή περισσότερων αρθρώσεων, κάτι που δεν ισχύει πάντα. Η οστεοαρθρίτιδα και οι σχετικοί πόνοι αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα της «γήρανσης» των αρθρώσεων, λόγω της επίδρασης διαφόρων αρνητικών παραγόντων, ωστόσο, οι αιτίες του πόνου στις αρθρώσεις μπορεί να είναι λοιμώξεις και τραυματισμοί, και σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για άλλες παθολογίες .
Στατιστικά στοιχεία αρθρώσεων
Έως και το 70% των ασθενών στη λήψη ενός γενικού ιατρού, θεραπευτή, νευρολόγου, χειρουργού, ρευματολόγου παραπονιούνται για πόνο στις αρθρώσεις. Τις περισσότερες φορές είναι πόνοι στο κάτω μέρος της πλάτης και στην περιοχή των μεγάλων αρθρώσεων (γόνατο, ισχίο). Σε όλο τον κόσμο, έως και το 70% των περιπτώσεων μακροχρόνιας αναπηρίας ευθύνονται για την οστεοαρθρίτιδα. Αρκετοί ασθενείς - έως και το 10% εκείνων που ζητούν βοήθεια από γιατρό ως αποτέλεσμα της προχωρημένης αρθροπάθειας λαμβάνουν αναπηρία και χρειάζονται συνεχή βοήθεια. Η αρθροπάθεια είναι ένας από τους κύριους λόγους για την πρόωρη αποχώρηση ενός ατόμου από μια πλήρη κοινωνική ζωή · στα στατιστικά στοιχεία, είναι το δεύτερο μετά από στεφανιαία νόσο.
Η πιθανότητα εμφάνισης αρθρώσεων αυξάνεται με την ηλικία: σε άτομα άνω των 50, εμφανίζεται στο 27% των περιπτώσεων, σε ηλικιωμένους άνω των 70 ετών, ο επιπολασμός είναι 97%, κάτι που οφείλεται στο σωρευτικό ηλικιακό φορτίο στις αρθρώσεις και στη λήξη της κανονικής λειτουργίας τους.
Αιτίες και εξέλιξη
Ο κύριος παράγοντας στην ανάπτυξη της αρθρώσεως είναι ο υποσιτισμός του αρθρικού χόνδρου, ο οποίος οδηγεί στην καταστροφή του. Δεν είναι τόσο σημαντικό γιατί συμβαίνει αυτό (μεγάλο υπερβολικό βάρος, επαγγελματικός αθλητισμός, εργασιακές συνήθειες, ορμονικές διαταραχές, συγγενείς ανωμαλίες των αρθρώσεων κ. λπ. ), το αποτέλεσμα είναι το ίδιο:
- αρχίζουν αλλαγές στον αρθρικό χόνδρο που οδηγούν σε απώλεια ελαστικότητας. μικροκράματα εμφανίζονται στο πάχος του χόνδρου
- η παροχή αίματος στην άρθρωση διακόπτεται, η παραγωγή υγρού αρθρώσεων μειώνεται, οι μηχανισμοί της άρθρωσης αλλάζουν.
- τότε εμπλέκονται όλες οι δομές της άρθρωσης, των γειτονικών μυών, των νευρικών απολήξεων.
Οι αναφερόμενες εκφυλιστικές διαταραχές οδηγούν στην ανάπτυξη συμπτωμάτων αρθροπάθειας και η ασθένεια "ξεκινά" τη στιγμή που το σταθερό μηχανικό φορτίο καθίσταται απαγορευτικό για την άρθρωση (ή αρθρώσεις) και ξεκινά τις διαδικασίες της καταστροφής της.
Συμπτώματα αρθροπάθειας
Σε αντίθεση με άλλες παθολογίες των αρθρώσεων, η αρθροπάθεια αναπτύσσεται για πολλά χρόνια, μακροπρόθεσμα και ανεπαίσθητη για τον άνθρωπο. Τη στιγμή που το σώμα σηματοδοτεί ένα πρόβλημα στην άρθρωση με σοβαρό πόνο, η παθολογική διαδικασία σε αυτό έχει ήδη ξεκινήσει.
Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα της αρθροπάθειας (οστεοαρθρίτιδα), στα αρχικά στάδια ο πόνος δεν είναι πολύ έντονος, αδύναμος, πιο συγκρίσιμος με την ταλαιπωρία. Οι δυσάρεστες αισθήσεις στις αρθρώσεις που προκύπτουν μετά το φορτίο εξαφανίζονται μόνες τους, χωρίς καμία ιατρική ή φαρμακευτική παρέμβαση, αλλά γίνονται γρήγορα αισθητές και περιορίζουν τη συνήθη κινητικότητα του ατόμου.
Ο πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε κατάσταση ηρεμίας ή στην αρχή της κίνησης (το λεγόμενο «ξεκίνημα»), για παράδειγμα, το πρωί μετά τον ύπνο ή μετά το κάθισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της ημέρας σε μια θέση, να περάσει κατά τη διάρκεια της κίνησης. Οι νυχτερινοί πόνοι ανάπαυσης είναι επίσης χαρακτηριστικοί της αρθρώσεως, οι οποίοι επίσης μειώνονται γρήγορα με την έναρξη της σωματικής δραστηριότητας. Οι ασθενείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις αρθρώσεις συνήθως λένε ότι για την εξάλειψη της ταλαιπωρίας είναι απαραίτητο να «τεντώσουμε τα οστά», «να ξυπνήσουμε τις αρθρώσεις», η οποία, γενικά, χαρακτηρίζει με ακρίβεια αυτήν την κατάσταση.
Οι επώδυνες αισθήσεις προκύπτουν όχι μόνο λόγω διαταραχών στην ίδια την άρθρωση. Όταν όλα τα συστατικά της άρθρωσης, των μυών και των άκρων των νεύρων εμπλέκονται στη διαδικασία, ο πόνος γίνεται ποικίλος και βασανιστικός: «πυροβολισμός» κατά μήκος του νεύρου, εξαπλώνεται μέσω του μυός. Η παροχή αίματος σε αρθρώσεις, νεύρα, μύες διαταράσσεται, εκφυλιστικές αλλαγές εμφανίζονται γρήγορα σε αυτές.
Οι προσωρινοί ή μόνιμοι περιορισμοί της κινητικότητας των αρθρώσεων (συσπάσεις) αναπτύσσονται λόγω σοβαρών παθολογικών αλλαγών στους αρθρικούς και μυϊκούς ιστούς. Για παράδειγμα, με αρθρώσεις των αρθρώσεων του ισχίου, το άκρο μειώνεται, η λεκάνη είναι «λοξή» και η σπονδυλική στήλη είναι καμπύλη.
Η κρίση στις αρθρώσεις στα αρχικά στάδια είναι σχεδόν αόρατη, αλλά καθώς η ασθένεια εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της κίνησης, γίνεται σταθερή. Αυτό το σύμπτωμα ανησυχεί ψυχολογικά τους ασθενείς με αρθροπάθεια ακόμη περισσότερο από τον πόνο, καθώς δείχνει σοβαρές διαταραχές, γήρανση του σώματος και ειδικότερα το μυοσκελετικό σύστημα.
Στα μεταγενέστερα στάδια της αρθροπάθειας, εμφανίζεται παραμόρφωση αρθρώσεων, η οποία σχετίζεται με απώλεια όλων των αρθρικών επιφανειών με καμπυλότητα, ανάπτυξη οστού, μείωση της ποσότητας αρθρικού υγρού και υπερχείλιση των αρθρώσεων.
Στάδια
Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, διακρίνονται διάφορα στάδια της οστεοαρθρίτιδας.
Στο πρώτο στάδιο, ο πόνος σε κατάσταση ηρεμίας και με μέτρια άσκηση απουσιάζει, εμφανίζεται μόνο μετά από υψηλό φορτίο (φυσική κατάσταση, με βαριά φορτία, τρέξιμο) ή μετά από μακρά στατική θέση. Ένα άτομο δεν αντιμετωπίζει περιορισμούς και δυσκολίες στην κίνηση. Δεν απαιτείται θεραπεία με φάρμακα.
Στο δεύτερο στάδιο, ο πόνος είναι έντονος και σταθερός, προκύπτει γρήγορα υπό την επήρεια παραγόντων που προκαλούν (μακρύ περπάτημα, σωματική δραστηριότητα), δεν εξαφανίζεται μόνος του. Ο ασθενής έχει περιορισμένη κίνηση, η κινητικότητα ορισμένων αρθρώσεων είναι απότομα περιορισμένη - το γόνατο, το γοφό και άλλα. Απαιτείται ιατρική βοήθεια, πρέπει να συνταγογραφείται θεραπευτικό σχήμα, συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων και μεθόδων χωρίς ναρκωτικά.
Στο τρίτο στάδιο, ο ασθενής κινείται με δυσκολία, χρειάζεται συνεχή φροντίδα, ο πόνος είναι βασικός. Κατά κανόνα, για την αποκατάσταση της ποιότητας ζωής, απαιτείται χειρουργική θεραπεία (ενδοπροθετική) και μαζική φυσιοθεραπεία.
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας εμφανίζονται σε νεαρή ηλικία, και σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητο να μην τα αγνοήσετε, αλλά να συμβουλευτείτε γιατρό. Η έγκαιρη θεραπεία θα υποστηρίξει τη φυσιολογική λειτουργία των αρθρώσεων και θα βοηθήσει στην πρόληψη της ταχείας εξέλιξης της νόσου.